Yemeyen çocuğu kendi haline bırakın.

Aaaaaaaaaaaaa "Yeter diyorum vallahi bazen,yemezsen yeme aç kal." diyorum ama ana yüreği kıyamıyorum.Sonra bir bakıyorum elimde bir kitap uzman görüşü almaya çalışıyorum,bu kriz anında ne yapsam diye,sonrasında da  bir çok kez tarif değştiriyorum yöntem değiştiriyorum.E malum Bal Yanak'ta boş durmuyor oda yememek için değişik yöntemler buluyor.

Eline kaçık çatal aldığından beri yemeği kendi yemeğe çalışan ve bunu düzgün bir şekilde başaran bir çocuk e tabi yediği nadir anlarda.Bende etrafımdaki öğütleri dinledim ve onu kendi haline bıraktım.

Babaannesindeyken serdik yere bezi "Otur kızım." dedim "Çorbanı kendin iç."  "Tamam anne." dedi.




Önce bir kaç kez kaşıkla yedi sonra baktı aşağıya kayıyor,zapdetmesi zor oluyor,anne bancam anne bancam" dedi.Bende ban dedim ,ye de nasıl yersen ye...

 Sonra yumuldu bizim balyanak et suyuna mercimek çorbasına yedide yedi 5 parmak çorbanın içinde ağzı burnu bulaşık ama "zevk alarak" yedi de yedi..(Maaşallah)


 Sonra ıslak mendilinden istedi ellerini sildi.




Demek oluyor ki her insan gibi çocuklarda kendi keyif aldıkları şekilde yaptıkları zaman mutlu oluyorlar YEDİ Mİ? YEDİ....DOYDU MU DOYDU?   Ohh misssss