Nasıl başarıyorsunuz?
Bu aralar "again please" modundayız.Oyun hamurlarımız,legolarımız,boyama kalemleri ile boyama yapmak.Başka birşey yok.Miniğim artık benim yaptığım saçma sapan şekillerden sıkılmış olacak ki geçen gün babasının yaptığı lego adamı pek bir sevdi.
Artık benim kendime bile vakit ayıramayışım zavallı çocuğumunda hep aynı şeylerle meşgul olmasına sebep oluyor.Vallahi bu 80.000 çeşit aktivite yapıp sonra müze,tiyatro,sergi,seminer gezip sonra gelip mutfakta harikalar yaratan kadınlarıda görünce dedim yahu bende bir acayiplik mi var?
Açıkça söylemek gerekirse ben yetişemem vallahi buların maddi manevi getirisine,bu kadar gezip tozup cici anne olmak,üstüne üslük bunları çalışırken yapmak,hiç benim harcım değil kaldı ki bunları yapmam için evde bir cici mutfak ve temizlik teyzesi,birde oyun ablası olması lazım..He yanlış anlaşılmasın yapana da saygım var kıskanmak asla değil gıpta etmişliğimde var ama hala akıl sır erdiremiyorum bu garip enerjiye.
Benim bu aralar yaptığımsa,eve gel,soyun giyin,yıkan paklan,yemek ye,Lina'yı yedir,azıcık oyun haydin yatağa...Pazar günlerine gelince verimli kullanmak istiyorum ama eşim haftanın sadece bir günü sabah uyuma fırsatı buluyor,ona kıyamıyorum,uyudu kalktı kahvaltı,mutfak vs derken saat oluyor 3..O saatten sonra giyin dışarı çık İstanbul trafiğinde uzak olmasın ama yakın olsun akşama maç var derken evimize en yakın AVM de buluyoruz kendimizi..
Böyle oluncada hem üzülüyorum bir şey yapamıyoruz hep aynı diye,hemde bir yerlere gidince de dinlenemedik diye..
Yok mu şöyle hem trafik çekmeden gidilecek,hem çok aşırı pahalı olmayacak,hem çocukla rahat edilecek,hemdeeeeee ........
Sanırım çok şey istedim....Ben susar....
