KÖTÜ ANNE MİSİN? İYİ ANNE MİSİN?






Bir önceki yazımda bahsetmiştim pedagog "Mutlu Ebeyen,Mutlu Çocuk" dedi diye. Bende bu vesile ile kendime biraz zaman ayırmaya, zihnimi tamamen boşaltmaya ve Lina'ya daha etkin vakit ayırmaya karar verdim ama bazı zamanlar içim rahat değil , şimdi bir vicdan muhasebesiyle sorarım size....

Nasıl oluyor iyi annelik?

  • Çocuk, çalışan annesini evde beklerken, annesi işten çıkıp spora gidince kötü anne mi oluyor?
  • Asla kızıp bağırmayan iyi anne, disiplin gereği ses yükselten kötü anne mi?
  • Ayda bir ya da iki cumartesi yarım gününü çocuğuna ayırmayıp arkadaşlarıyla olunca o anne kötü anne mi olur?
  • Her şeyini organik yediren iyi de, azıcık tatsın her şeyi bilsin diyen kötü anne mi?
  • Hafta sonu eşiyle baş başa dışarı çıkan anne-baba bencil midir yani?
  • Yanına aldığı çocuğu için eşini yan odaya gönderen iyi de, zamanı gelince oda ayıran kötü mü?
  • 2 yaşında tuvalet eğitimi veren iyi, 3 yaşına kadar bez bağlayan kötü mü?

Geçen hafta sonu eşimle baş başa dışarı çıktık. Çocuklarıyla gezen bir ailenin çocuğu yanıma geldi sevdim vs. "Benim kızıma benziyor." dedim. Gerçekten de benziyordu. Kadın "Aaa sizin kızınız mı var? Çok genç gösteriyorsunuz, ben tahmin etmedim çocuğunuz olduğunu." dedi. Ben de "Evet var 2,5 yaşında." dedim. "E şimdi nerede?" diye sordu kadın. "Anneannesiyle." dedim. "Aaaa nasıl bıraktınız biz asla çocuksuz çıkamıyoruz, özlüyoruz." dedi. Sanki ben çocuğumu özlemiyorum.

Ne bileyim çocuğuna asla kızmayan, her dakikasını onunla geçiren, asla ve asla onsuz bir an düşünemeyen anne iyi; ay biraz yalnız kalsam, kendimi dinlesem, şöyle çocuksuz dışarı çıksam diyen anne kötü müdür?

Hani bazen annelik dünyanın en mükemmel şeyi diyoruz , asla laf söyletmiyoruz ya keza öyle de; hiç sıyrılmak gelmiyor mu bu kılıktan, arada daralmıyor musunuz, yalnız olsam kafa dinlesem dediğiniz olmuyor mu hiç?

Yani şu müthiş sabırlı anneler iyi de, ben mi kötüyüm? Tabi birde bunun hep iyiyi yansıtma, kötü olanı söylememe, hep Polyanna olma kısmını oscarlık derecede becerebilen kesimi var, ona hiç girmiyorum.


Allah'tan Elif  varda "Annelik her zaman toz pembe değil " dedi de,bir nebze olsun kendimi normal, bazen bunalan ama bunun yanında çokta sevebilen biri olarak yalnız hissetmiyorum.