Çocuklarımıza güvenmeliyiz.

Bir başarı hikayesi

Lina okula başladıktan kısa bir süre sonra okuldan yazı geldi "Çocuğunuzun buz patenine başlaması için izin" yazısı.Çok sevdiğim bir spor olmasına rağmen çok temkinli yaklaştım.Daha 3 yaşında bile değildi,düşse bir yeri kırılsa,canı yansa o an ben yanında olmayacaktım ve daha sonra bu spordan soğumasına sebep olabilirdi.Bunun yanında sıcak soğuk farkından üşütmesinden korktum vs. Bunun yanında yaşadığımız korku  sıkıntısı ile acaba ben yanında yokken araca binmek, onu ürkütür mü diye endişeleniyordum.

Lina'nın öğretmeni ile konuşmak istedim.Filiz hanım bana "Merve hanım Lina bunun altından kalkabilecek bir çocuk,yol konusunda sıkıntı yapmayın en ufak bir korku belirtisi olursa araçtan indiririm,ayrıca buz pateni konusunda da ben başaracağını düşünüyorum.Ona biraz zaman tanıyın ve güvenin olur mu? Siz onun denemesine fırsat vermezseniz neleri başarabileceğini göremezsiniz,bu sefer o da bazı işlere başlarken çekimser davranır.Ona inanın yeter." dedi.Düşündüm ve öğretmenimizin haklı olduğuna karar verdim.Zaten her türlü sıkıntılı konuda bizleri harika bir şekilde rahatlattığı için öğretmenimizin düşüncelerine güveniyorduk. Eşim de "Lina'nın yapabileceğini biliyoruz,kaygılanmaya gerek yok.Bir denesin görelim.Ona güvenelim." dedi

Bunların sonunda top Lina'daydı.Lina'ya sorduk ve gitmek istediğini söyledi.Bu şekilde buz pateni maceramız başladı.Öncesinde kenarlardan tutunarak alışmaya çalıştılar,sonra kızaklarla kaydılar.Sağ olsun oradaki ağabeyleri çocuklarla güzel ilgilendiler ve bizim minikler ufak ufak kaymaya başladı.

Geçenlerde eve geldiğim de Lina boynuma atladı ve "Anne biliyor musun ben bugün buz pateninde hiç tutunmadan upuzun kaydım.Hem de hiç düşmeden." dediğinde,anlatırken yaşadığı mutluluğu gördüğümde ve kendine nasıl güveni geldiğine şahit olduğumda gözlerimden yaş geldi.Üzüldüğümü sanmasın diye hemen ellerimi yıkmaya gittim.Sonra ona sımsıkı sarılıp başaracağını bildiğimi,başarmasına çok mutlu olduğumu;ama başaramasa da onu çok seveceğimi söyledim.

Çocuklarımızı cesaretlendirmek...

• Çocuklarımıza yapacakları şeylerde sonuçlar ne olursa olsun onların yanında olduğumuzu hissettirmeliyiz.
• Asla ve asla başkaları ile kıyaslamamalıyız
• Ona güvenmeliyiz ve risk alması konusunda desteklemeliyiz.
• Kaybetmenin ya da başaramamanın kötü bir şey olmadığını anlatmalıyız.

 "Ahh Ahmet çok güzel buz pateni kayıyormuş". "Melisa kısa sürede öğrenmiş"  gibi söylemler yerine,çalışarak ve pratik yaparak bunun başarılabilecek bir şey olduğundan bahsetmek ama eğer yapmak istemiyorsa bırakabileceğini ona anlatmak doğru olacaktır

Buz pateni öğrendiğinde bunun onu mutlu edeceğinden;ama öğrenemezse bile,her insanın farklı meziyetlere sahip olduğundan ve onun da -örneğin- çok güzel resim yapabildiğinden bahsedebilmek, onu yapamasa da desteklemek, güvenini kaybetmesine engel olacaktır.

"Ben bunu yapmaktan korkuyorum!" dediğinde, her insanın yapmayı bilmediği şeyden korkabileceğini;ama yapmadan bunu başarıp başaramayacağımızı bilemeyeceğimizi anlatmak ve onun bunu başarmak isteyip istemediğini sormak, teşvik etmek için olumlu bir yöntem olabilir.

Çocuklarımızın hep sevdikleri şeyleri yapması ve başarılı olması dileğiyle....