14. Ayımız.

       Miniğim artık 14 aylık oldun,ama geride bıraktığımız ayı sanırım sen hiç hatırlamayacaksın bense hatırlamak istemiyorum bile..

     Sürekli doktorlarla geçen bir aydı bu ay,sen gece nefes alamaz kendinden geçer bir halde uyumak için çırpındın durdun.Uykunda nefesini tutuyor nefes almaya  sanki canından canın alınıyor gibi geri dönüyordun.Geceleri nefesin birden kesilir geri nefes alamazsın diye hep nöbet tutuyor sabah olduğunda seni anneannene teslim edip ben uykuya geçiyordum.Gittiğimiz bir sürü uzman profesör çocuk doktoru ne olduğunu anlamıyordu.

     Ben çoğu kes senin alerjin olabileceğinden şüpheleniyordum,çünkü evde yaptığım yoğurdu yediğin gecelerde nefes alman daha da zorlaşıyor ve peşinden bir nezle ile hemen hastalığa dalış yapıyordun.

   Bir keresinde de Pınar'ın hazır devam sütünü deneyelim dedik,denemez olaydık,aman Allah'ım !! sana bu sütü içirir içirmez hemen tıkandın,nefes alamaz hale geldin ama bu mübalağa değil yani resmen nefes alamıyordun.

     Baktık bu böyle olmayacak seni doğrudan bir k.b.b uzmanına götürdük hatta bir değil 3 uzmana götürdük.İki kameralı inceleme bir normal muayene sonucunda öğrendik ki senin yetişkin bir insanın büyümüş geniz eti boyutunda geniz etin mevcut,doktor amcalar alerjininde olabileceğini söylediler ama alerji olsun olmasın bu geniz etinin akibeti ameliyat,önce bir ilaç deneyelim ama sonunda ameliyat şart gibi gözüküyor dediler.Hatta uykuda nefes tutmaların,iştahsızlığın,kilo alamaman,uyku düzeninin kayması hepsi ama hepsini bu geniz eti yapabilirmiş.Hatta müdahale edilmezse çok ciddi gelişim sorunlarına yol açabilecek bir olguymuş.

     Aldık ilacı eczaneden geldik evimize ama babanda bende şaşkındık,alerji uzmanın gitmek istiyorduk ama 3 yaşından önce alerji testi doğru veri vermez dediler.Bizde önce sen bir ilacını iç belki ameliyat olmazsın inşallah diye dua etmeye başladık.

    Ben ne kadar bir yanım ameliyat olmanı istemese de bunun kaçınılmaz son olduğunu hissediyordum.Ne yapalım,ne edelim diye çok düşündük, kendi kendimize sana süt ve süt ürünlerini vermemeye başladık ama ya alerjin yoksa ya sana boşu boşuna gıda rejimi uyguluyorsak,ya altında başka bir şey varsa diye düşünmediğimiz bir an bile yoktu.Bir doktora daha gitsek kafamız karışır diye korkuyorduk.Tabi bu dönemde senin cerrahi gerekliliğinin olursa diye doktor arayışına girmiştik bile.

    Etrafımızda ki bir çok kişi k.b.b uzmanlarının dediğini bir yapın ona göre gerekirse alerji uzmanına da gidersiniz dedi.Bizde basiretimiz bağlanmış gibi bekleyip durduk.

   Bazen annene böyle oluyor miniğim yaşadığı son 3 yıllık sağlık sorunlarından sonra bazı şeyleri erteledikçe erteliyor,biliyor aslında başına geleceği o sebepten duymak istemiyor,çünkü sen her hasta olduğunda o bin kere hasta oluyor.Bedeni iflas ediyor gücü tükeniyor ve pes etmemek için yine yeniden bir sayfa açıyor....Çünkü anne olmak işte böyle bir şey hiç yılmadan mücadele etmek o iyi olsun diye kendinden vermek.....