Bir annenin çaresizliği.

     Ben bazen sana bakınca daaalııppp gidiyorum biliyor musun? İnanamamak değilde,varlığına nasıl şükredeceğimi bilemiyorum o an.Önce uzun uzun yüzünü seyrediyorum,sonra diyorum mevlam ne güzel yaratmış minik minik sevimli ellerini.Kokunu içime saatlerce çekesim var.Doymadım hala, her anında yanında olasım var.

     Uykusuz geceler başladı miniğim,sen yanı başımda kıvranıp duruyorsun,nefes alamıyorsun, kimi zaman nefesini tutuyorsun.Rabbim bir nefese muhtaç etme yavrumu diyesim geldiği her an korkuyorum isyan etmekten.Hemen şükrediyorum halimize.

    Ne zaman ki bana bir nefes için,bir damla uyku için çaresizce bakıyorsun işte o zaman ben ölüyorum.Yetemiyorum sana,elimden bir şey gelmiyor,ne yapsam nereye gitsem diye boş boş dolanıyorum ortalıkta.Düşüyorum kara kuyulara çıkmak için direndikçe daha da dibe vuruyorum.

  Babanda telaşta,kıyamıyoruz o haline,nasıl dayanalım,sen her attığında kendini bir lokma nefes için oradan oraya,benim nefesim onun olsun yarab diyebiliyoruz sadece.

   Çaresizce doktorlara koşuyoruz her seferinde,ben biliyordum bebeğim alerji diyordum hep.Neden derler "anneler hissedermiş" diye,hissetmiştim bende...

   Geceler boyunca ağzın açık uyumaların,hırlamaların geliyor peşinden..Durum daha da kötüleşiyor,sen uykusuz ben uykusuz,sürünüyoruz..

  O uyuduğu zaman sende uyu diyorlar bana,canımın yarısı kıvranırken ben nasıl dalayım uykuya.Sen tıkandığında benim göğsüme bir yumru iniyor,içim daralıyor birden,nefesim kesiliyor,hiçbir şey yapamıyorum sen o haldeyken .Ya nefesi kesilirse yine ya geri alamazsa diye düşünüp anneannenle,babanla nöbetleşe bekliyoruz başında her gece.

    Geçecek anneciğim,sana söz veriyorum geçecek bunlar,annen ve baban elinden geleni yapacak sen iyi ol diye...Zira bir nefesin için canını vermeye hazır beklerken,bu halde bırakmaz seni bilirsin sende.Dayan bebeğim sen nelere dayandın kollarımdan aldıklarında daha iki saatlikken...Yakında güzel günler gelecek ANNEN SANA SÖZ VERİYOR....